گروه دماپویا اطلاعات جامعی در مورد گاز مبرد و انواع آن که جمع‌آوری کرده است. در این مطلب مدل های مختلف مبردی را که در کولر گازی اسپلیت استفاده می‌شود مورد بررسی قرار داده همچنین سال ساخت، تولید و مواد تشکیل‌دهنده آنها را نیز معرفی کرده است. شما مشتریان محترم می‌توانید با مطالعه این مطالب، گازهای مبرد R410 و R22 را مقایسه کنید و از ویژگی‌ها و تفاوت‌های این دو گاز در کولرهای گازی اسپلیت مطلع شوید.
فهرست مطالب
گاز مبرد بکار رفته در سیستم های تهویه مطبوع و کولر گازی چیست
مبرد یا سرمازا به حالت سیال بوده و با جذب حرارت، تغییر حالت می‌دهد و در سیکل‌های تبریدی کاربرد گسترده‌ای دارد. به‌طور معمول، انواع سیستم های تهویه مطبوع دارای سیکل تبریدی برای خنک کردن محیط هستند. در اسپلیت‌ها، گاز به‌عنوان ماده‌ی مبرد استفاده می‌شود و این گاز درون محفظه‌ی کمپرسور قرار دارد. در تجهیزات سرمایشی دیگر، مانند چیلرها، آب نقش مبرد را ایفا می‌کند. همچنین از مواد دیگری مانند آمونیاک و دی‌اکسید کربن نیز در سیکل تبرید استفاده می‌شود. مبردها در چرخه تبرید دائماً در حال تغییر حالت هستند و وظیفه‌ی آنها انتقال و تراکم ماده‌ی سیال درون دستگاه است.
استفاده از گاز مبرد در سیستم‌های تهویه مطبوع بسیار کاربردی و حائز اهمیت است. در اواسط قرن نوزدهم، زمانیکه کولر گازی اختراع و به بازار عرضه شد، از اتر به‌عنوان مبرد استفاده می‌کردند. بعدها، در تولید اسپلیت‌ها از مواد دیگری مانند دی‌اکسید کربن و آمونیاک در کمپرسور کولر گازی استفاده می‌شد. با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی، و همچنین توجه بیشتر به محیط زیست و ایمنی، استفاده از این مواد به‌دلیل خطرات ایمنی، سمی بودن و قابلیت اشتعال آنها، به‌تدریج کنار گذاشته شد. در سال 1926، اولین مبرد CFC (کلروفلروکربن) توسط Thomas Midgley با نام تجاری R22 کشف شد که نسبت به مواد قبلی راندمان بالاتر و ایمنی بیشتری داشت. گاز R22 از سال 1931 در سیستم‌های تبریدی مورد استفاده قرار گرفت و به عنوان یکی از قدیمی‌ترین گازهای فریون در کمپرسور اسپلیت‌ها شناخته می‌شود. در حال حاضر، گاز R410 نیز به‌عنوان یکی از جدیدترین گازهای مبرد در تجهیزات سرمایشی استفاده می‌شود. در ادامه، به بررسی ویژگی‌های گازهای مبرد و انواع آنها پرداخته‌ایم.
اولین نوع از گازهای مبرد، R22 است که از ترکیبات کربن، هیدروژن، کلر و فلوئور (CHCLF2) تشکیل شده و غیرقابل اشتعال و انفجار است. این مبرد دارای درجه سمی بسیار پایین و دمای جوش -40.8 درجه سانتی‌گراد است. همچنین از ثبات شیمیایی خوبی برخوردار بوده و اثر خوردگی بسیار کمی بر روی فلزات دارد. با این حال، استفاده از این گاز باعث آزاد شدن گاز O3 در محیط می‌شود که اثرات مخربی بر لایه اوزون دارد و به گرم شدن جو زمین کمک می‌کند. به همین دلیل، طی سال‌های اخیر در کشورهای اروپایی و آمریکایی استفاده از این گاز در سیستم‌های تبرید ممنوع شده است. R22 همچنان در برخی سیستم‌های تهویه مطبوع مانند مدل های مختلف داکت اسپلیت مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تجهیزات، همانند کولرهای گازی، دارای کمپرسور هستند و برای اجرای سیکل تبرید به گاز مبرد نیاز دارند.
یکی دیگر از گازهای مبرد پرکاربرد، R410 است که در سیستم‌های تهویه مطبوع استفاده می‌شود. این گاز از ترکیب گازهای R32 و R125 به نسبت مساوی تشکیل شده است. مبرد R410 دارای نقطه جوش -51.4 درجه سانتی‌گراد بوده و فشار اشباع آن 1.6 برابر بیشتر از مبرد R22 است. یکی از مهم‌ترین مزایای گاز مبرد R410 سازگاری آن با محیط زیست است، به‌طوری که اثرات مخرب بر محیط نداشته و به همین دلیل، در کشورهای توسعه‌یافته به طور گسترده در تجهیزات سرمایشی از جمله کولرهای گازی اسپلیت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مبرد خوب چه مشخصاتی دارد
بعد از بررسی و آشنایی با گاز مبرد و انواع آن، بهتر است به ویژگی‌ها و شاخصه‌هایی که موجب کیفیت یک مبرد می‌شوند، اشاره کنیم. مبرد مناسب برای تجهیزات سرمایشی باید دارای ویژگی‌ها و مشخصات خاصی باشد، از جمله درجه سمی پایین، عدم قابلیت اشتعال و انفجار، نقطه‌ی جوش پایین، پایداری گاز، سازگاری با محیط زیست، و همچنین هزینه‌های خرید و نگهداری مقرون‌به‌صرفه. این ویژگی‌ها کمک می‌کنند تا مبرد بتواند به طور کارآمد و ایمن در سیستم‌های سرمایشی مورد استفاده قرار گیرد.
